Dag 13
De zondagmorgen begint weer zonnig en ook lekker warm. Het is pas maart en de kille bergwind die de
afgelopen dagen enigszins aanwezig was is tot rust gekomen. De morgen brengen we door bij het zwembad
en volgen de televisie activiteiten van de TRT met andere gasten en artiesten. Deze keer gaan de
interviews voornamelijk over de citrus-teelt in dit gebied. Om 11.00 is het allemaal weer voorbij,
zit de koffie er bij ons in en bekijken we nog maar eens de winkeltjes die zich bij de lounge van het
hotel bevinden. Van de beauty-salon, de kapper, de sauna, de fitness en het binnenzwembad hebben we
geen gebruik gemaakt. Wel van de Internet unit om onze mail te bekijken. Altijd handig om te weten wat
zich thuis afspeelt.
Na de lunch gaan we op zoek naar de 'juweeltjes' die zich op ongeveer 4 kilometer afstand van het
hotel bevinden. We huren daarvoor geen fiets, (ook mogelijk in een dependance achter het tweede gebouw)
maar gaan met onze 'benenwagen'. De lange rechte weg even voorbij het hotel gaat langs sinaasappel
plantages en onderweg worden ons ook sinaasappels aangeboden. We vinden het wat lastig dragen en slaan
het vriendelijke aanbod af. Het is plezierig om te zien hoe aardig iedereen reageert. Er wordt druk
gezwaaid en naar ons gelachen. De huizen die we langs de weg zien stralen beslist geen luxe uit. Na
4 kilometer moeten we kiezen, rechtsaf of linksaf. We kiezen voor links en dat is maar goed ook. Langs
deze weg lopen 2 geiten-hoedsters met een flink aantal geiten. Ze vragen waar we logeren en vertellen
dan trots dat ze de geitenkaas leveren aan Hotel Presa di Finica. Leuk, zo'n gebrekkige communicatie.
We vragen of we een foto mogen nemen en direct moet ik (Mieke) erbij komen zitten om met hen op de foto
te gaan. De Lira's die we geven pakken ze met graagte aan. Ongeveer 500 meter verder zien we langs de
weg de resten van een Romeins theater. We worden aangesproken door een Turkse heer, netjes in het pak.
Hij is de 'Chef' en blijft bij ons lopen. In gebrekkig engels probeert hij het één en ander te vertellen
over de opgravingen en loodst ons mee door een hek waar de restanten liggen van een nederzetting en een
kerk. De opgravingen worden niet geëxploiteerd en daarom gratis toegankelijk. We blijven met het
enthousiasme van de man zelf toch maar een beetje voorzichtig maar hij is en blijft allervriendelijkst.
We geven ook hem maar een paar Lira's. Tegen de steile heuvel zien we een aantal sarcofagen en ons is
verteld dat er, op de weg naar rechts, nog veel meer moeten liggen. Na 10 kilometer lopen, op slippers (dom),
zijn we weer terug in het hotel. We hebben van deze wandeling bijzonder veel genoten.
Dag 14
Vandaag is onze laatste dag en we nemen maar eens een beetje rust. De ligbedden zijn goed 'bevolkt' en
een aantal
mensen (vooral dames) wagen zich in het koude water. Ik (Mieke) laat het niet op me zitten en
laat me eveneens verleiden om een baantje te zwemmen. Het is echt heel erg koud maar....de zwem doelstelling
is hiermee toch gehaald. De laatste avond wordt zwaar, blijven we op of gaan we naar bed. Na het avondeten,
dat ons inmiddels wel een beetje tegen begint te staan, is het nog wel gezellig bij de bar.
We hebben deze week namelijk bijzonder aardige mensen ontmoet. Om 22.00 uur duiken we er toch nog maar even in.
Dag 15
Het is toch echt een onmogelijke tijd, om 01.15 uur vertrek uit het hotel. Het busje is te laat, de reisleider gaat onderuit
en ligt plat op zijn rug maar komt met de schrik vrij. Van de mooie route zien we in het donker niet veel en
de chauffeur rijdt onvoorstelbaar hard. Hij kent de weg blijkbaar op zijn duim. Zelfs de bon die hij onderweg
krijgt, ja midden in de nacht, voor te hard rijden schrikt hem niet af en om 15.30 uur staan we op 'Antalya Airport'.
Ondanks het te late vertrek staan we als eerste bij de incheckbalie. De vlucht vertrekt perfect op tijd (06.00 uur)
en om 09.00 hebben we onze voeten weer op Nederlandse bodem. Een klein minpuntje is wel, je boekt een 15-daagse
reis maar in werkelijkheid is het maar 14 dagen min een uur. Ondanks dat hebben we een mooie reis gemaakt,
Cappadocië is bijzonder fraai, rondom Antalya veel cultuur, de hotels vonden we redelijk tot goed en het eten
evenzo. Wel veel complimenten voor reisleider Ahmet en chauffeur Fhari gedurende de rondreis. Zij waren echt goed.
