Rondreis Thailand
Dag 8
Chiang Rai-Bergstammen-Gouden Driehoek
15 maart
We hebben weliswaar heerlijk tot 7 uur kunnen uitslapen maar 08.30 uur zitten we alweer
in de bus voor een bezoek aan de 'Bergstammen', ofwel de 'Hilltribes' in het Mae Salong
gebergte. De 'Long Neck Karen' stam willen wij toch ook wel graag zien dus betalen we
iets meer voor deze excursie. We stappen over in pick-ups omdat de wegen niet geheel
geschikt zullen zijn voor de grote bus. We vinden het allemaal toch weer een mooi avontuur.
Het gebied waar we doorheen gaan wordt steeds ruiger en wat schetst onze verbazing, we komen
een grote bus van Fox reizen tegen. Het is wel erg krap om elkaar hier te passeren maar
het lukt. We worden behoorlijk door elkaar geschud op de zandpaden waar we overheen rijden
maar vinden het allemaal geweldig.
Akha- en Yao bergstammen
In het eerste dorpje leven de Akha- en Yao bergstammen. De hutten zijn primitief maar
het toerisme viert hier ook hoogtij. Ze vullen hun inkomen bij met het verkopen van
traditioneel handwerk waarvan een deel ongetwijfeld uit grote fabrieken komt. De stammen
hebben wel allemaal hun eigen identiteit. De Akha bijvoorbeeld dragen wijde zwarte broeken
met daaroverheen een korte eveneens zwarte rok. Vooral de kralen-tasjes en de mutsen versierd
met munten zijn kenmerkend voor deze stam. Ze behoren tot de armste bergstammen en misschien
is daarom het animalisme binnen deze stam ook in de oorspronkelijke vorm blijven bestaan.
Het eigenlijke dorp bezoeken we daarom vandaag niet vanwege de honden die op de menulijst van
vandaag staan. De religie van de Yao stam is in principe gebaseerd op het Middeleeuwse Chinese
taoïsme maar hebben zich steeds meer bekeerd tot het Boeddhisme en het Christendom. De vrouwen
staan bekend om de schitterende borduurkunst die hun kleding siert.
Opvallend zijn de rode wollen revers op de jas die ze dragen met daaronder een wijde broek met
ingewikkelde patronen. Het is een vriendelijk volk en trots op hun afstamming en cultuur.
Slecht één hut in het bergdorpje heeft stroom waar iedereen van af tapt. De bergstammen zijn
in de loop der eeuwen vanuit China, Tibet en Myanmar naar Thailand verdreven waar ze nu leven
zonder de Thaise nationaliteit te bezitten. Ondanks dat ze maar 1% van de totale bevolking
uitmaken zijn ze belangrijk voor het land als 'toeristische attractie'. We werken er zelf aan
mee en het voelt ook enigszins aan als 'poppetjes' kijken maar het geeft de bergstammen wel
een beter bestaan.
Dat geldt ook voor de 'Paduang Long Necks' die we in het aangrenzende dorpje zien. Het is een
sub-stam van de Karen die vooral bekend staan om hun weefkunst. De vrouwen van de 'Long Necks'
dragen koperen ringen rond de nek en vaak ook om de armen en benen. Vanaf hun 5e levensjaar
wordt begonnen met het dragen van de ringen. In de laatste fase zelfs tot ruim 30 ringen. Het
maakt beslist geen langere nekken maar verstoren de groei van het sleutelbeen. In feite duwen
ze de nekwervels en sleutelbeenderen omlaag. De hals en nekwervels raken zo verzwakt dat ze
het hoofd ook niet meer zelf omhoog kunnen houden. Toch wel triest zo'n gebruik. Het is verder
een vredig en behulpzaam volk, de vrouwen doen keurig hun dansje voor ons toeristen en gaan met
ons op de foto. En dat vrijwel iedere dag. We kopen daarom toch maar iets bij de Karen en de
Akha- en Yao. Dan hebben we voor ons gevoel toch nog een beetje bijgedragen aan betere
omstandigheden. Ondanks hun diverse achtergronden, gebruiken en religies zijn we blij dat we
deze mooie mensen hebben mogen ontmoeten. We keren daarop weer terug naar de geciviliseerde
wereld en Chiang Rai.
Gouden Driehoek
De lunch gebruiken we weer, en we kijken daar inmiddels niet meer van op, aan de rand van de
rivier. De Mekong deze keer, we zitten tenslotte in het noordelijkste puntje van Thailand.
Ook hier controleert Boussy of alles wat betreft het eten goed voor elkaar is en dan kunnen
we aanvallen. We gaan nog een klein stukje met de bus om uit te komen in het plaatsje Sop Ruak.
Hier bevindt zich het drielandenpunt van de landen Myanmar (Birma), Laos en Thailand. De
scheiding wordt gevormd door de Mekong- en de Nam Ruak rivier en was in het verleden berucht
om de opiumteelt en de smokkel daarvan. De boeren zijn hier gedwongen overgestapt op tabaksteelt
maar nog steeds is het rond de grenzen van de 3 landen regelmatig onrustig. Hier echter heerst
het toerisme.
Laos
De gehele groep wil toch ook wel even voet zetten op Laotiaans grondgebied, daar waar alles zo
ongelooflijk goedkoop moet zijn. De boottocht over de Mekong en optioneel een bezoek aan Laos
doet dan ook iedereen. Zoals gewoonlijk is de lucht niet helder, het boot-tochtje aardig maar
het bezoek aan Laos vinden we allemaal toch wel apart. Gezond moet het ook zijn, tenminste, als
je een glaasje sap durft te drinken waarin de goede dingen van dieren zitten waaronder een fikse
slang. En nee, dat is niet aan ons besteed en ja, het is er goedkoop! Aangezien we niet veel meer
in onze koffer kwijt kunnen blijft het bij ons bij het kopen van een polo-shirt maar er gaan weer
veel tassen terug naar Thailand waar het ook al niet duur is.
Sop Ruak
Terug op Thais grondgebied hebben we nog voldoende tijd om iets te drinken, onze portemonnee
open te trekken en op de foto te gaan bij het drielandenpunt. Alhoewel je ook in Nederland op
een drielandenpunt kunt staan is dit puntje toch wel speciaal. Het is in ieder geval een heel
eind van huis. Je komt er niet alle dagen. Om 17.00 uur zijn we terug in Rimkok Resort Hotel waar
we met een grote groep weer op een uiterst plezierige manier dineren. Ook dag 8 van deze rondreis
mogen we bijschrijven als een Top-dag. Mede dankzij onze geweldige reisleiders Peter en Boussabon.
