Naar Cabo de São Vicente
Vanuit vrijwel iedere plaats in de Algarve is een tocht naar het uiterste Zuid-Westelijke
puntje van het Europese vasteland prima te doen en er blijft toch nog voldoende tijd over
om één van de mooie kustplaatsjes te bezoeken. Wij maakten deze tocht in 2004 vanuit Albufeira.
De snelweg (E01) brengt je tot voorbij de
grote plaats Potimao en vandaar uit over prima 2-baans wegen naar Lagos, Vila de Bispo en
Sagres om uiteindelijk op het uiterste puntje van de rotskust te komen bij Cabo de São Vicente.
Vooral het laatste stuk vanaf Sagres is een vreemd maar bijzonder natuurgebied met kleurige
planten en bloemen. Zelfs Hendrik de Zeevaarder was in het jaar 1415 zo onder de indruk van
het landschap dat hij zijn broer, de koning, later vroeg hem het gebied te schenken.
Hij stichtte er de stad Sagres. Dat uiterste puntje van het Europese vasteland lijkt net een
enorme scheepsboeg en je waant je er aan het einde van de wereld.
Voor de middeleeuwse mens
was dat eigenlijk ook zo. Lopend over de hoge kliffen zie je rondom de kaap tot aan de horizon
alleen maar water. De aanwezige vuurtoren is het lichtbaken waarop zeelieden zich al eeuwenlang
op oriënteren. Het licht is vanaf zee op 90 kilometer afstand te zien en is het sterkste van
Europa. Zorg voor deze tocht wel voor een warme trui want zelfs in de zomer waait er altijd
een harde en veelal koude wind. Er staan gelukkig een aantal marktkramen waar o.a. handgebreide
truien worden verkocht. De vuurtoren zelf is helaas niet te bezichtigen maar het uitzicht op
de grillige klippen met de beukende Atlantische oceaan en het ervaren van zoveel 'weidsheid'
over zee is magnifiek.
Op de weg terug zijn verschillende mogelijkheden om de tocht nog leuker
te maken. Neem bijvoorbeeld Sagres. Het is in feite maar een klein dorpje maar op het schiereiland
Ponta de Sagres staat een vesting uit de 16e eeuw. Hier zijn, in het museum dat er is gevestigd,
de sporen te volgen van Hendrik de Zeevaarder. Breng in ieder geval een bezoek aan Lagos, ook
wel 'witte stad aan de blauwe zee' genoemd.
Het ommuurde plaatsje is erg mooi en de oude culturen
zijn overal zichtbaar. In de autovrije straten van het oude centrum kun je heerlijk slenteren of
een terrasje pakken. Lagos ligt aan de monding van de rivier de Alvor en een riante jachthaven aan
het begin van de boulevard is dan ook aanwezig. Die zelfde boulevard brengt je tot aan de vesting
Pau, ook wel Ponta da Bandeira genoemd. Deze werd in de 17e eeuw gebouwd om de haven te verdedigen.
De bijbehorende kapel is gewijd aan de heilige Barbara met mooie opvallende azulejos (tegeltjes).
Even daarvoor ligt de Praça da República met de mooie Santa Maria kerk.
In de vorm van een groot standbeeld staart hier Hendrik de Zeevaarder
in de richting van de zee. Ook hier weer veel terrasjes. In Lagos zijn natuurlijk nog veel meer kerken
en oude monumenten te bewonderen.
Ook de stranden bij Lagos zijn de moeite waard met hun
bizarre rotsformaties. De steile kusten van de Algarve zijn prachtig en komen zeker aan bod in o.a.
de tocht die we maakten naar Praia da Rocha bij Portimão en het charmante plaatsje Alvor.
