Naar het Fort van Buoux
Michelin Frankrijk Gids: pag. 266
Natuurgids Provence: pag. 185

Dit was als laatste 'item' van onze vakantie In St.-Saturnin-les-Apt een mooie afsluiter. Nog even
hadden we in gedachten om naar het dal van Buoux te fietsen maar dat was toch wel een behoorlijk zware
tocht geworden. Gelukkig zijn we met de auto gegaan want er komt nog behoorlijk wat klimwerk aan te
pas om boven op het Fort van Buoux te komen. Van uit Camping Les Chênes Blancs in St. Saturnin en
Camping Les Hautes Prairies in Lourmarin ligt het gebied op redelijk korte afstand. Via Apt richting
Lourmarin of andersom. De afslag via de D943 naar Buoux ligt 12 kilometer ten zuiden van Apt. Het is
werkelijk een bijzonder mooi gebied met prachtige bossen en steile rotsen. Diverse wandelingen vertrekken
vanuit het plaatsje Buoux en staan aangegeven in de Natuurgids Provence. Ons doel lag hoog deze keer.
Steeds weer moeten we constateren dat dit soort 'oudheden' over het algemeen hoog liggen.

Er zijn
diverse parkeergelegenheden aangegeven (P1 t/m 3) maar er ligt ook een parkeerplaats bij de ingang
naar het fort. De verharde weg naar boven biedt al direct een mooie aanblik op de natuur en overhangende
rotspartijen. Aangekomen bij de entree, (toegang fort is tegen betaling) waan je jezelf in een andere
wereld. Een klein huisje met daaromheen een ongekende bloemenweelde in puur Provençaalse stijl. Heel
bijzonder. Het te volgen pad naar het fort is stenig en steil, dus ook bij deze klim is goed schoeisel
onontbeerlijk. Er is in feite niet zo heel veel overgebleven van het fort dat dateert uit de 9e - 13e eeuw.
De routebeschrijving met uitleg en bijpassende

nummeringen geven een goed beeld hoe men vroeger het fort bewoonde en verdedigde.
Er zijn 37 onderdelen te bewonderen waarbij je steeds hoger loopt en klimt.Het uitzicht op de steile
rotswanden aan de overkant van de vallei is prachtig maar wees voorzichtig, de

afgrond is even steil. Het is soms moeilijk voor te stellen dat je bij een wachterhuis, kerk of vestingmuur
staat. Duidelijker zijn de waterbak, rotshuizen en, heel speciaal, de graan bergplaatsen. Het laatste
deel is weer behoorlijk klimmen, dus voorzichtigheid is geboden, zeker met kinderen. Na zoveel historie
en de nodige klimpartijen zijn er 2 mogelijkheden om terug te lopen naar de entree. Via de ´geheime´
trap, maar die route is behoorlijk pittig, of via de zelfde weg terug. Na een klein stukje
via de ´geheime trap´ te hebben gelopen zijn we omgekeerd en de zelfde weg terug gelopen.
Onze laatste tocht van onze vakantie in St. Saturnin-les-Apt was ook weer een heel bijzondere.